Kula, ożywiająca ludzi to dosyć ciekawy pomysł (trochę, jak dotyk bohatera z “Gdzie pachną stokrotki”, tyle że od drugiego dotknięcia się nie umiera). Sam sposób, w jaki trafiła w ręce Cha Mina był lekko chaotyczny i zrobiony jakby na siłę. Wygląd jego duszy w porównaniu do rzeczywistości to ciekawa sprawa, podobnie jak wygląd duszy Go Se Yeon (która, według mnie, jest teraz ładniejsza, choć bohaterowie sądzą inaczej) – myślę, że ze względu na jej podobieństwo do koleżanki po fachu w kolejnych odcinkach może być wiele ciekawych zwrotów akcji. Poza tym, jeżeli dobrze wnioskuję, Cha Minowi udało się przez przypadek ożywić mordercę, co także jest oryginalnym pomysłem. Sam temat zabójstwa Go Se Yeon, a także sprawy seryjnego mordercy, którą prowadziła przed śmiercią, wydają się stanowić oś dramy i są dosyć zawiłe, przez co chce się dramę oglądać dalej.
Na tą chwilę bardzo przypadła mi do gustu kreacja bohaterki, granej przez Park Bo Young, która sprawia wrażenie dziarskiej, odważnej, inteligentnej kobiety, nie idącej na kompromisy. Gra Ahn Hyo Seopa z drugiej strony, na razie nie pozwala mi dokładnie określić charakteru jego postaci, ale może w następnych odcinkach to się zmieni.