Jak to zwykle w dramach bywa w połowie zaczyna być dramatycznie. Tak się zastanawiam czy zawsze musi być tak, że jak zdarzają się problemy to pojawiają się lawinowo? Tu mamy problem ze zniszczonym dokumentem i utratą dobrego wizerunku firmy, a tu już wyskakuje problem z pobiciem tych nędznych typów przez brata głównej bohaterki. Szkoda mi jest tej rodzinki. Ojciec jest niesamowity, taki serdeczny i dobry człowiek. Okropnie, że ma takiego pecha, najpierw utrata pracy, nękanie przez tych gości spod ciemnej gwiazdy i ostatecznie problem z nimi zakończony na policji. Było mi tak strasznie przykro jak widziałam go klęczącego przed nimi, mimo, że tamci zawinili najwięcej.
Sun Gyeol coraz bardziej zadurza się w Oh Sol i jego miny i reakcje są czasem tak zabawne, że aż prycham ze śmiechu. Nawet jego asystentka nie może powstrzymać uśmiechu na widok jego zachowania. Jestem ciekawa co ona knuje z tym dziadkiem – bo ostatecznie doprowadzili do tego, że Oh Sol będzie bardzo blisko z prezesem.
Bardzo podobał mi się zabieg scenarzystów po aferze z dokumentem, kiedy widać, że Oh Sol przeżywa tę sytuację, ale nie płacze… aż ostatecznie wybucha kiedy karton z rzeczami stacza się ze schodów – sama nie wytrzymałam (może dlatego, że łatwo się wzruszam?).
Bardzo polubiłam też współpracowników Oh Sol i kibicuję wszystkim trzem żeby ich marzenia i plany się spełniły.

A więc to tak doszło do tego, że Oh Sol została gosposią! O ile udział sekretarki w całej intrydze wydaje mi się ok bo chyba szczerze kibicuje prezesowi to udział dziadka już mniej… On chce żeby wnuk wyleczył się z mizofobi nie z miłości do niego, ale z sobie tylko znanych pobudek, zapewne ekonomicznych, ktoś w końcu musi odziedziczyć po nim majątek. Gdyby mu na nim zależało przede wszystkim nie dawałby Oh Sol ostrzeżenia, bo dla mnie to wyglądało jak przestroga, że ma nie przekraczać wyznaczonej granicy. Nie lubię jak się starzy mieszają między młodych:( Odcinek mimo pewnych scen, które mnie zmartwiły obfitował w genialne momenty. Choćby kiedy Sun Gyeol wraca do domu, a tam wszędzie bałagan, no łzy w oczach biedny miał, ja również – ze śmiechu. Oh Sol jest naprawdę dla niego świetnym lekarstwem. A z ulubionych scen to oczywiście ta na kanapie, kiedy zawstydzony Sun Gyeol ukrywa się przed matką praktycznie leżąc na Oh Sol. Ach… To bicie serca. Wszystkie te małe rzeczy, które dla niej robił żeby poczuła się lepiej u niego w domu, to takie słodkie… I mocna końcówka odcinka, która aż woła o kontynuację, ależ jestem dumna z prezesa, że się odważył na taki krok. Sama bym się z miejsca zakochała gdyby mnie ktoś z taką stanowczością “przyparł” do blatu. Biedna Oh Sol jest na straconej pozycji. Boję się jedynie, że kiedy prawda wyjdzie na jaw – a zawsze wychodzi, to prezes nie będzie zachwycony…