czy tylko ja chciałam żeby nie była z tym swoim nauczycielem?

Ta para na 100% pasuje do siebie.

Wrażenia po pierwszym odcinku:
Lubię dramy medyczne. Dawno żadnej nie oglądałam, a że miałam ochotę, to nie trzeba mnie było specjalnie przekonywać, bym po jakąś sięgnęła. Zaczęło się od fantastycznej sceny, w czasie w której pomyślałam, że luż lubię charakter głównej bohaterki. Jest bezczelna i umie się bić. To świetnie, bowiem uwielbiam postacie, które się wyróżniają. Potem doszło do retrospekcji, podczas których dowiedziałam się o trudnej przeszłości dziewczyny. Przy końcówce epizodu już wiedziałam, że ta godzina nie była zmarnowana. Ostatecznie mogę powiedzieć, że jestem zaciekawiona nadchodzącymi wydarzeniami.
Podoba mi się sposób, w jaki scenarzystka zdecydowała się przedstawić swoją historię. Zazwyczaj w dramach o przeszłości bohaterów dowiadujemy się stopniowo. Tutaj jest inaczej. Zastanawiam się, w którym odcinku nastąpi powrót do teraźniejszości. Oczywiście, to nie znaczy, iż nie interesuje mnie historia bohaterów. Tego co wpłynęło, że Yoo Hye Jung stała się lekarzem. Powiedzmy sobie szczerze, że w czasach nastoletnich, nikt by pewnie nie przypuszczał, że odniesie sukces. W każdym razie jestem zaintrygowana.
Jest wiele wątków, które wydają mi się zajmujące i których rozwinięcia jestem ciekawa. Jednym z nich jest relacja uczeń-nauczyciel pomiędzy Yoo Hye Jung, a Hong Ji Hongiem. Oboje są uparci. To dobrze wróży na przyszłość, gdyż z przyjemnością zobaczę ich starcia.
To, co mogę teraz napisać o głównej bohaterce, to fakt, iż ma ona trudny charakter. Nie jest to raczej sympatyczna osoba, o której mogę powiedzieć, że polubiłam ją praktycznie od razu. Ma ona jednak w sobie niesamowity potencjał rozwoju. Jej interakcje z innymi postaciami oglądałam bardzo uważnie. Zresztą lubię też historie o przemianach, więc mam nadzieję, iż będzie ona wyglądała realistycznie.
Od samego początku polubiłam relację babci z wnuczką. Niełatwą, ale być może jedną z najważniejszych w życiu dziewczyny. Na razie sukcesem starszej kobiety było nakłonienie Hye Jung do pójścia do szkoły. Cieszę się, że dziewczyna po jej stronie ma w swym życiu przynajmniej babcię. Oglądanie momentu, w którym jej ojciec ją porzuca było bardzo trudne. Jak miała ona się nie buntować w taki sposób, skoro jej rodzicem był ktoś taki.
Na razie jedynym dorosłym, któremu Hye Jung ufa, jest jej babcia. Porównując charaktery obu kobiet muszę stwierdzić, że są całkiem do siebie podobne. Za serce chwycił mnie moment, w którym starsza kobieta mówi dziewczynie, że się dla niej zmieniła. Zresztą wszystkie sceny pomiędzy babcią a Hye Jung były wzruszające.
Jeśli chodzi o aktorstwo, to na razie zdecydowanie wyróżnia się kreacja Park Shin Hye. Sceny jej walki z innymi wyglądały naprawdę fajnie. Pojawiło się również wiele znanych mi twarzy w rolach pobocznych i drugoplanowych. Na tę chwilę trudno jednak cokolwiek więcej o nich napisać. Za mało o nich wiem i na razie nikt mi czymś nie zaimponował lub mnie czymś zaskoczył.
Powinnam też coś więcej wspomnieć o głównym bohaterze. Wciela się w niego Kim Rae Won i muszę przyznać, że robi to dobrze. Ciekawe, jaki wpływ będzie mieć na przemianę Hye Jung. Oczywiście interesują mnie również inne aspkety jeśli chodzi o tę postać. Co sprawiło, że został nauczycielem? Dlaczego miał trudności z wejściem do szpitala, chociaż był tam jako pacjent jego ojciec? Jego relacja z rodzicem wyglądała na bardzo serdeczną, dlatego tym bardziej nasuwają mi się pytania o jego przeszłość. Podoba mi się on jako nauczyciel. Widać, że dba o uczniów. Jako bohater wbudza natychmiastową sympatię.
Będę oczywiście oglądała dalej, starając się nie “połknąć” całej dramy od razu.

Dramę obejrzałam z powodu Park Shin Hye i podobała mi się, ale nie jest to jakaś spektakularna produkcja. Lubię dramy medyczne, więc była to dla mnie sama przyjemność 🙂