Prawidzwy powód zniknięcia Yuri i prawda o tym, że to nie była Yuri, ale Aya. Nie spodziewałam się, że scenarzyści tak pociągną ten wątek. Najpierw była mowa o sobowtórach, więc okej, w głowie tworzyłam sobie swoją teorię. Skoro Ryo miał swojego sobówtóra, właściciel baru, to czemu nie Yuri? Najwyraźniej byłoby za nudno 😀
W świetny sposób, ukazali osobę, która miała rozdwojenie jaźni i w danej sytuacji próbowała sama stworzyć sobie odpowiednią tożsamość. Aya, Yuri, czy nawet Matylda – swoją drogą wcielenie Matyldy podobało mi się najbardziej 😉
Scenarzyści pokazali nam z czym muszą borykać się takie osoby i co musi się w życiu wydarzyć, aby ta choroba uaktywniła się. Na przykładzie Ryo widzimi, że człowiek jest w stanie zrobić wszystko, aby tylko pomóc tej osobie w chorobie.

Nie byłabym sobą, gdybym nie miała swoich ulubionych scen:
3 – Gdy Yuri w czasie deszczu spacerowała po murku, a Ryo robił jej zdjęcia. No i w tle ta muzyka. Ta scena była tak delikatna, pełna miłości i miło się na nią patrzyło.
2 – Końcówka filmu. Ryo postanawia wykonać popisowy numeru Ryu – czyli uwięziony w skrzyni zanurza się do wody. Ta scena – jak dla mnie – ma też wyraz symboliczny, bo jak sam Ryo wspominał, robił to po to, by pomóc Ayo pożegnać się z Ryu. Jak dobrze zrozumiałam z tych taśm, Ryu dowiedział się o istnieniu Ryo i w przyszłości to jego widział z Ayo, dlatego postanowił popełnić samobójstwo. Właśnie tego jakoś nie mogę zrozumieć. Ale dlaczego? Nie mógł żyć i normalnie zostać z Ayo? Gdyby nie jego śmierć, choroba u niej nie uaktywniłaby się, ona nie wyjechałaby to Tokio i nie poznałaby Ryo. No chyba, że coś przegapiłam xD
1 – Scena, która jest dla mnie numerem jeden. Nie zawiera żadnych słów, ale jest niesamowicie wymowna. Mianowicie, gdy “Matylda” sama oddaje się na leczenie i wraca samochodem do szpiala, a obok niej, pociągiem jedzie Ryo. Boże, ta scena wzruszyła mnie i oglądałam ją chyba z kilka razy. I o to kolejny dowód, że czasami nie potrzeba wiele słów, by przekazać mnóstwo emocji. No i ta przepiękna muzyka <3
No i końcówka. Tak jak mówiłaś, był happy end i jestem usatysfakcjonowana ^^