A mi się podoba. Ciekawie jest widzieć Kento w roli poważnego otaku, zwykle widuję go w bardziej żywiołowych rolach.
Sam styl filmu bardzo przypomina mi anime i jego rozwiązania, a jestem wieeeeloletnią (to już w dekady idzie ;D) maniaczką zarówno shounen jak i shoujo anime. I jasne, typowe zachowania dla postaci anime mogą razić, zwłaszcza te osoby, które na co dzień nie przywykły do takiego stylu – ale mi się po prostu podoba i to bardzo. Bo to jeden z nielicznych filmów, gdzie nie jest to przedobrzone, przynajmniej z mojego punktu widzenia – a wcale nie jest łatwo odwzorować wzorce anime na action movie. Wstawki musicalowe były chyba najsłabszą częścią filmu – nie widzę większego sensu upychania ich tutaj.
Nie widziałam anime, nie czytałam mangi, więc film oglądałam ze świeżą głową. I przypadł mi do gustu. Lekki, dowcipny, ironiczny – taki w sam raz na obejrzenie leżąc w łóżku z kubkiem ciepłej herbatki 🙂

Spoko film, tylko brakowało mi napisów karaoke do piosenek, bo bym sb pośpiewała :”)))

Może być ,ale zabawny film :D. Dziękuje za tłumaczenie.

Nie no film katastrofa nie urywa się do mangi i anime

Czemu ja dopiero teraz się dowiedziałam, że ta manga i anime mają też swoje przełożenie na dramę? Zabieram się za oglądanie ^^

Obejrzałam. Momentami się zaśmiałam. Nie przepadam za musicalami, w sensie takimi gdzie wszyscy nagle zaczynają śpiewać i tańczyć ale tutaj da się wytrzymać. Chłopak piękny. Ona… ja ogólnie mam problem z japońskimi bohaterkami. Nie aktorkami ale postaciami. Oprócz tej z CURSED IN LOVE żadnej jeszcze nie polubiłam. Ogólnie film średni, dla zabicia czasu albo fanów produkcji z kraju kwitnącej wiśni którzy znają ich specyfikę

Ostatnio w końcu obejrzałam anime, a potem jeszcze raz ten film i….ojojoooooj. Jeżeli ktoś lubi anime, to niestety, ale tego filmu raczej nie polubi. Ja się cieszę, że obejrzałam to w tej kolejności, bo inaczej moja poprzednia ocena byłaby dużo niższa. Zgadzam się z @Artur90, według anime film jest katastrofą. Postacie są spłycone, całkowicie pokręcona jest relacja z Koyanagi i Kabakurą – a szkoda, no i nadal wstawki musicalowe kompletnie mnie nie kręcą. Gdyby nie było anime, to Kento byłby świetny, jako chłodny Hirotaka…tyle, ze w anime Hirotaka taki wcale nie jest, to znacznie bardziej złożone. To samo z Narumi – wcale nie jest tak głupiutka i zapatrzona w bycie otaku, jak to jest przedstawione w filmie. A już na pewno nie unika tak mocno Hirotaki. Bez seansu z anime film jest ok. Po seansie – nie, nie i jeszcze raz nie. Nawet dla Kento :/

Na początku podziękuje za tłumaczenie, chciałam obejrzeć ten film od kiedy wyszedł, ale zawiodłam się strasznie. Jako fanka anime o tym samym tytule i mangi szczerze liczyłam na coś lepszego szczególnie, że bardzo lubię tą historię, niestety w filmie została ona ukazana beznadziejnie.

Sztos! 🙂

Co to było? Szkoda Kento do takich filmów, ale to oczywiście subiektywna opinia,

Jeśli ktoś uważa ten film za dziwny, to niech spróbuje obejrzeć “Psychic Kusuo” tego samego reżysera, z Kentą w roli głównej xd Dla mnie “Wotakoi” był zabawny, ciepły i świetnie obsadzony.
Podobała mi się forma filmu, według mnie idealnie odpowiadająca tematyce: otaku żyją w świecie sztucznym, wykreowanym przez popkulturę, a nie ma formy filmowej bardziej “sztucznej” niż musical.
Najlepsze kawałki miała Nanao, co zrekompensowało jej krótką obecność na ekranie: pękałam ze śmiechu przy wszystkich scenach z baru (także chórek dżentelmenów był powalający), a podróż łodzią całkowicie mnie zmyliła

Takumi z kolei miał najlepszy duet z Mitsuki (czego należało się spodziewać, bo w końcu zrobił karierę na produkcjach BL ;)). Sceny liryczne mnie już tak nie poruszyły, ale doceniam, że Kento próbował swojej ekspresji w śpiewie.
Bardzo dziękuję Linnet za przetłumaczenie także tekstów piosenek, bez słów nie byłoby to to samo. A Shibuya 109 jest nowym adresem, który muszę odwiedzić, jak w końcu dojadę do Tokio…

Film lekki i zabawny 😀 Muzyka i tancerze oraz śpiew to cos nowego w filmie. Ogólnie ok 😊 Aktorzy fajni. Hobby to super sprawa w życiu! 💖
Pozdrawiam 😀