A Werewolf Boy 
늑대소년 / Wolf Boy
Matka przeprowadza się wraz z dwiema córkami do dużego domu na wsi z powodu choroby płuc Suni. Na miejscu wita ich Ji Tae – syn biznesmena, który pracował wraz z jej zmarłym mężem. Pewnego dnia Suni dokonuje niesamowitego odkrycia. Za zamkniętymi drzwiami stodoły znajduje wilkołaka. Rodzina bierze go pod swoją opiekę, ponieważ myślą, że jest sierotą. Z czasem jednak Cheol Su coraz bardziej zaczyna interesować się dziewczyną, tak samo jak Ji Tae.
[Liczba głosów: 558 Ocena: 4.6]Musisz się zalogować, aby zagłosować.
Obsada
Film
Ta treść jest widoczna dla zalogowanych użytkowników.
Film jest cudowny, przy końcówce płakałam jak dzieciak. Szczerze mówiąc wolałabym inne zakończenie, ale to właśnie ten koniec sprawia, że film jest jeszcze bardziej wzruszający. Jednym słowem – uwielbiam.
Cudowny film pełen miłości i nadziei. Piękno zawsze znajduje się we wnętrzu.dziękuję DQ
Film cudowny.
Pierwsza drama filmowa (w sensie nie, że odcinki tylko jeden cały film) przy której płakałam. Piękny film. Po prostu przepiękny. Na długo pozostanie w mojej pamięci. Pod koniec łzy lały się z moich oczu niemiłosiernie… z całego serduszka polecam, naprawdę. Rzadko coś mnie ściska za serce, ale ten film jest wspaniały…
Film jest super polecam nawet się popłakałam co rzadko się zdarza
Pierwszy raz ryczałam na napisach końcowych.
Tyle osób tak zachwyca się tym filmem, że postanowiłam drugi raz w życiu napisać coś na tej stronie (Oglądam dramy od lat i ten film też widziałam, a dzisiaj sobie do niego wróciłam)
Dziękuję wszystkim, którzy poświęcają swój czas, abyśmy mogli oglądać tutaj zarówno dramy jak i filmy~
Osobiście film mi się bardzo podobał ale co do końcówki masz rację. To jedyne co mi się w tym nie podobało
Zgadzam się z Tobą w 100%. Czuję się jakbym czytała swoje własne odczucia.
Zgadzam się, dokladnie to samo rozczarowało mnie w tym filmie. Zakończenie i uprzedmiotowienie bohatera to kompletna pomyłka. Nie wiem jaką wizję mieli producenci ale zakończenie pozostawia pustkę emocjonalo uczuciową, albo wręcz budzi złość. Końcowa scena lepienia balwana w samotności jeszcze bardziej frustruje. Film budował relację miłości na całe życie, o czym bylo wspomniane, ze wilki wiążą się z jedną wilczycą, potem gdzies w wyznaniach babci było, że takie uczucie spotyka się raz w życiu. Mimo to nigdy do niego nie wróciła? Jedyny wniosek jaki się nasuwa, to że on, z cechami zwierzęcia, kocha bardziej i jest wierniejszy niż człowiek.
Zgadzam się z przedmówcami, ale nawet przed pierwszym obejrzeniem filmu wiedziałam, że tej wielkiej miłości nie będzie, bo dziewczyna i wilkołak? Po zwiastunie wiedziałam, że powinno się szukać głębi. Film mi się bardzo podobał i wrócę do niego pewnie jeszcze kolejny raz. Szczególnie za grę aktorską Song Joong Kiego, która jest genialna i pokazuje kunszt aktorski. Wydaje mi się, a przynajmniej tak to zrozumiałam, że film pokazał miłość nie jako zakochanie, ale wierność, lojalność, wyczekiwanie, tęsknotę za drugą istotą, ale ze strony tej dzikiej, pierwotnej, o której ludzie albo zapominają albo już się do niej wstydzą przyznawać. Niestety czasy XXI wieku są okrutne także dla uczuć i emocji. Żyjemy w tłumie, ale jesteśmy samotni. Miłości powinniśmy uczyć się od zwierząt (tu nawiązanie do wilków). Niestety człowiek dopiero po latach zaczyna żałować swoich czynów (nie wiem czy bohaterka żałowała, czy była to tęsknota czy wyrzuty sumienia wobec bohatera), ale bywa, że jest za późno na prostowanie, a w sercu pozostaje wieczna rana. Dla mnie morałem tego filmu jest to, aby być wiernym swojej prawdziwej naturze. Tu miałam wrażenie, że na siłę z wilkołaka chcieli zrobić człowieka. Nie da się nauczyć ryby latać (mam nadzieję, że mniej więcej wiadomo o co chodzi). Tak powinno się postępować ze swoimi uczuciami i potrzebami. Nie tłamsić ich na siłę, dostosowywać do czegoś, ale pozwolić im na naturalność. W miłości jest tak samo, nie może być wymuszona, ale jeśli ona się pojawia powinna być wierna i troskliwa. Najgorsze co może być dla takiej miłości to wzbudzenie nadziei (jak zrobiła to nasza bohaterka) i porzucenie tego, co zaczynało być piękne. Dlatego trzeba pielęgnować pierwotność uczuć z dodatkiem ludzkiej przebiegłości. Odniosłam wrażenie, że ten film to przestroga. W miłości trzeba być wiernym jak wilk, ale równocześnie nie dać się oswoić do samego końca, bo z czasem wilk może stać się psem i w naiwności tkwić w czymś bezsensownym. Chodzi o to, aby nauczyć się oddawać swoje uczucia, ale nie pozwolić się całkowicie ujarzmić, bo to jak widać na przykładzie naszego wilkołaka, może być przykre, żałosne, cierpiące i frustrujące nie dla bohatera, ale dla widzów.
Serdecznie pozdrawiam ekipę, dziękuję za Waszą pracę i serce, które wkładacie tłumaczenia filmów i dram. Jesteście najlepszą ekipą, ever <3
Pozdrawiam
co to za zakończenie hmmm?!
Film chwytający za serce. Nasuwa mi się analogia. Po pierwsze – chłopak to po części wilk, zatem przejawia cechy psowatych – miłość, wierność, bezgraniczne oddanie. Nawet jak człowiek go krzywdzi nadal przy nim pozostaje. Po drugie – młoda , niedoświadczona dziewczyna najpierw go oswaja, a potem zostawia. Czy wielu właścicieli nie robi tego samego ze swoimi psami? Widzieliście kiedyś oczy porzuconego psa? Pies nie pyta dlaczego, czeka. Po trzecie – czy człowiek na prawdę zastanawia się nad tym jak jego zachowanie wpłynie na dalsze losy psa. Jak jest dobrze to jest dobrze, jak nam coś nie pasuje (bo wymaga trochę opieki i wysiłku) to się go pozbywamy. Poza tym. Wątek miłosny – piękna historia Pięknej i Bestii. Zakończenie – jej cynizm wynikał z miłości. To jest ten film, do którego wraca się kilka razy. Dziękuję, że mogłam go zobaczyć.
film powinien skończyć się w momencie, gdy Suni zasypiała w czasie gdy On czytał na głos jej książkę…
Jeśli czytasz komentarze i zastanawiasz się czy to obejrzeć, zrób to!
Niesamowity! Ostrzegam bardzo wzruszający… Ja osobiście strasznie ryczałam ❤️
WARTE OBEJRZENIA!!!
Super film ale mógł się szczęśliwie skończyć…
Mega smutna historia. Zakończenie dołujące. Film pokazuje że ludzie potrafią być Gorszymi od zwierząt.
przylaczam sie do pozytywnych opinii o tym filmie! nie jest to naiwna bajeczka o wilkolaku rodem z USA , tylko przemyslana i pieknie opowiedziana historia o milosci, dojrzewaniu, o ludzkiej zawisci i uprzedzeniach.O tym ze czasem wybor jest wymuszony dana sytuacja i nie zawsze jest tym ktorego chcielibysmy dokonac, a z konsekwencjami trzeba przezyc cale zycie. Na koniec sa lzy i zal…
Film wart obejrzenia ale bardzo smutny.
Raczej nie na poprawę humoru.
Zostawia mocno mieszane uczucia, żal i frustrację za zakończenie.
Trzeba mieć odpowiedni dzień żeby sięgnąć po ta historię.
Dziękuję za tłumaczenie.
Super film zakończenie smutne ale warto było obejrzeć
Właśnie znalazłam ulubiony film.
Gdybym nie była tak niewrażliwa jestem pewna, że ryczałabym, zwłaszcza na końcówce. Mimo, tego miałam wrażenie, że zaraz się popłaczę w 3 momentach.
Nie żałuję, że wybrałam ten film. Jest wspaniały ♥ Jeśli zastanawiasz się czy go obejrzeć, nie wahaj się chwili dłużej i po prostu to zrób.
Dzięki za przetłumaczenie ♥
Przepiękny film popłakałam się Mi osobiście odpowiada takie zakończenie jest takie nostalgiczne mh on wiecznie młody ona już starsza kobieta nie mogło być mowy o czymś wspólnym lecz miłość pozostała mimo lat i odległości Dziękuję
Film mnie nie zachwyca owszem jest ciekawy.Ale główna bohaterka to sadystka gdyż gdy spotyka głównego bohatera okazuje mu pewien rodzaj uczuć.Taką swoistą mieszankę miłość z poczuciem własności,tzw.ja to pani a ty pies(wilkołak).On jest tu bardziej ludzki od niej to on ją pokochał miłością prawdziwą,podczas gdy ona porzuca go każąc mu czekać na swój powrót.Współczuję mu ogromnie bo wiernie czekał ucząc się czytać i mówić.A ona wraca jako stara baba spełniona.Okrutna kobieta porzuca go ponownie.POTWIERDZA SIĘ TYLKO FAKT IŻ TO CZŁOWIEK JEST NAJBARDZIEJ OKRUTNYM GATUNKIEM NA ZIEMI.
Dzięki za tłumaczenie 😃
Film chwyta za serce, ale myślałam że inaczej się zakończy.