W zasadzie szalu nie ma, dupy nie urywa. Nie mniej jednak ogromnie ucieszyła mnie Song Ji Hyo (Emergency Couple, Ex-Girlfriend Club) w głównej obsadzie! Oczywiście nie ma co dużo mówić na temat efektów specjalnych, które rozbawiają do łez (jakby nie patrzeć film ma już 13 lat) ale absolutnie nie jest to minusem. Ja osobiście lubię stare azjatyckie horrory. Mają coś w sobie. Ta scenografia i ta muzyka – jakoś zawsze przypominają mi się czasy dzieciństwa, gdy spędzałam wakacje u dziadków na wsi. Ta tajemnica, ten półmrok i ten zapach wilgoci na strychu, który sprawiał, że moja wyobraźnia szalała na wysokich obrotach! Takie produkcje zamiast mnie straszyć, rozluźniają mnie.

sakuraotori – wszystko prawda. cała ta seria “Whispering corridors” jest właśnie taka – nastrojowa i bardziej psychologiczna niż straszna. aczkolwiek… moze właśnie dlatego, że o efektach specjalnych nie za bardzo w ogóle można mówić, ten film jest bardziej wiarygodny 🙂 uwielbiam go i dlatego uparłam się, aby go przywrócić do życia 🙂